Alsof men wederom de Europa Cup had gewonnen. De vreugde na afloop kon niet op. Van blijdschap gooiden de spelers hun shirt in het vak met kaal geschoren Feyenoord-fans.

Dat hun spel wederom niet om aan te zien was, deerden hen niet. Nu Gert Jan Verbeek weg is, zijn zij echt niet beter gaan voetballen. Sterker nog, tot vlak voor tijd was het wederom 'billenknijpen'. Trainer Vlemmings vroeg angstig aan de vierde man: "Hoeveel minuten komen erbij?" Dat bleken drie lange (bange) minuten te zijn.

Maar gelukkig kon de nog frisse Slory na balverlies van de Boeren, de vermoeide verdedigers eruit sprinten en Tomasson op maat bedienen, die heel klungelig aannam, maar voldoende tijd kreeg om de bal over doelman Heipaal te lepelen.

Goh, wat waren die Feyenoordspelers blij. En ik? Ik mompelde tegen mijn eega, die in de keuken mijn lievelingskostje aan het bereiden was,: "Feyenoord heeft met twee nul van Super de Boer gewonnen…"

Zij vond dat ik niet erg vrolijk klonk. Nee, dat klopt, ik werd heel treurig van dit Feyenoord…

Feyenoordaanhangers hebben dit weekeinde hun woede via spreekkoren op burgemeester Ahmed Aboutaleb gericht.

De stadsbestuurder werd nu zélf uitgescholden voor ’vuile jood’. Ook werd hij herhaaldelijk dood gewenst. 

Een moslim uitschelden voor 'vuile jood', dat is een sterk staaltje van creativiteit. Feyenoord en een groot deel van de aanhang is ernstig ziek. En daar zou ik vrolijk van moeten worden?

Zielig zooitje kaalkoppen, zich Feyenoord-fans noemend,

verziekt de dag voor het winkelend publiek.

Sommige winkeliers lieten uit angst de rolluiken zakken!

Met de economie gaat het net zo als met Feyenoord: "Om te huilen…"